برای استفاده در سرمایش هوا نیازمند تجهیزاتی مانند فن کویل یا هواساز و ... هستیم. برای چیلر تراکمی نیازمند دستگاه کمپرسور هستیم که از برق تغذیه می‌کند. بنابراین، این نوع چیلرها به چیلر برقی معروف‌اند. نوع دیگر چیلر، چیلر جذبی است که از کمپرسور استفاده نکرده و از شعله گاز استفاده می‌‌کند. به این نوع چیلرها، چیلر گازی می‌گویند.

ساختمان چیلر تراکمی
ساختمان چیلر تراکمی از چهار قسمت اصلی چرخه تبرید تراکمی تشکیل شده است. این چهار قسمت عبارتند از کمپرسور، اواپراتور، کندانسور و شیر انبساط. در چرخه تبرید تراکمی معمولا از گازهای HFC و HCFC برای تبرید استفاده می‌شود. کمپرسور به عنوان نیروی محرک این چرخه عمل می‌کند و چیلر تراکمی با انرژی مکانیکی، آب سرد شده ایجاد می‌کند. آب در اواپراتور چیلر خنک می‌شود. اواپراتور مورد استفاده از نوع مبدل حرارتی پوسته و لوله (شل اند تیوب) و یا از نوع صفحه ای می‌باشد.

انواع چیلر تراکمی
چیلر تراکمی بر اساس نوع کندانسور به سه دسته هوا خنک، آب خنک و تبخیری خنک تقسیم می‌شود. چیلر آب خنک در زمینه بازده و تاثیرات زیست محیطی نسبت به چیلر هوا خنک مزیت دارد. از نظر نوع کمپرسور نیز می‌توان به چهار نوع چیلر رفت و برگشتی، سانتریفیوژ، اسکرو و اسکرال تقسیم کرد.‌

کاربرد چیلر تراکمی
یک چیلر تراکمی یا جذبی در زمینه تهویه مطبوع و صنعت قابل استفاده می‌باشد. در استفاده تهویه مطبوع، آب خنک‌شده در مبدل‌ حرارتی یا کویل هواساز پخش می‌شود تا فضای مورد نیاز را سرد و رطوبت زدایی کند. این آب استفاده شده، دوباره به چیلر برگشته و چرخه را تکرار می‌کند. یک چیلر معمولی با کاربری تهویه مطبوع، بین 15 تا 2000 تن تبرید توان دارد. آب سرد‌شده، بر اساس نیاز، بین 2 تا 7 درجه سلسیوس دما دارد. چیلر صنعتی، در صنایع پلاستیک، دایکاست، ابزارسازی، شیمایی، دارویی، غذایی، چاپ و غیره استفاده می‌شود.